SON EMİR (şiir)

SON EMiR

Son emrin; “Unut beni!” diye ağızdan çıktı,

“Öl ” desen ölürdüm, zor gelmezdi bu kadar…

Buyruklar yıkmazdı beni, terk edişin yıktı,

Sultanımın verdiği son emre isyanım var!

Son emir verildi, ve güneş dünyayı unuttu,

Dünya o Güneş’e muhtaç olsa da ne kadar…

Bir daha doğmaz! Dağlar onu son kez yuttu,

Bu emre uyanacak ne ömrüm, ne gücüm var!

Osman Said DEMİRYILMAZ