ÇOK GEÇ (şiir)

ÇOK GEÇ

Sessiz bir gecenin,

El değmemiş karanlığında…

Bir ışık süzmesi yansıdı, yüzüme…

Birkaç gölge uzandı bana doğru,

Önce biraz kaldılar yanımda,

Sanki beni teselli etmek ister gibi…

Sonra o gölgeler,

Bir sis içinde teker teker,

Bırakıp gittiler…

İşte tam o anda,

Gözlerimin kapalı olduğunu fark ettim.

Anladım ki yine düşlerimin esiriyim!

Açtım gözlerimi,

Baktım;

Yelkovan ile akrep,

Birbirini isteksizce takip ederken,

Düşündüm,

Artık düşlere yeniden dalmak için,

Çok geç!

Osman Said DEMİRYILMAZ